گلسام بعنوان نمایندگی رسمی پخش و مرکز فروش روغن خوراک طیور با انواع بسته بندی ،حلب 17 و گالنی و فله با قیمت عمده و کارخانه ای را بصورت ارسال سراسری و سریع برای مشتریان خود فراهم کرده است.
درباره روغن خوراک طیور
روغن خوراک طیور چیست؟
روغن خوراک طیور (Feed-grade fats for poultry) نوعی افزودنی انرژی‌زا است که به جیره طیور (مرغ گوشتی، تخم‌گذار، مادر و…) اضافه می‌شود تا سطح انرژی جیره را بالا ببرد و همچنین باعث بهبود عملکرد رشد، افزایش ضریب تبدیل غذایی و بهبود کیفیت پرها و تخم‌مرغ شود.
این روغن‌ها معمولاً شامل یکی یا ترکیبی از موارد زیر هستند:
روغن‌های گیاهی (مانند روغن سویا، روغن کلزا)
روغن‌های حیوانی (مانند چربی طیور، روغن گاوی)
مخلوط‌های صنعتی مخصوص جیره طیور (Blend oil with antioxidants)
ویژگی‌های عمومی روغن خوراک طیور
ویژگی مقدار/توضیح
انرژی متابولیسم‌پذیر 8,000 تا 9,500 کیلوکالری در هر کیلوگرم
حالت فیزیکی مایع در دمای اتاق (یا نیمه‌جامد)
رنگ زرد روشن تا قهوه‌ای (بسته به منبع)
بو باید کم‌بو یا بدون بوی تند باشد
عدد اسیدی (FFA) ترجیحاً زیر 5%
عدد پراکسید کمتر از 10 مِک اکی والان
پایداری در انبار با آنتی‌اکسیدان: تا 6 ماه
انواع روغن‌های خوراک طیور
روغن گیاهی
روغن سویا، کلزا، ذرت، آفتابگردان
غنی از اسیدهای چرب غیراشباع (PUFA) مانند اسید لینولئیک و لینولنیک
انرژی بالا، پایداری خوب، مورد تأیید استانداردهای بهداشتی
روغن حیوانی
روغن مرغی (Poultry Fat)، چربی گاوی (Tallow)
غنی از اسیدهای چرب اشباع مانند پالمیتیک و استئاریک
ارزان‌تر، انرژی بالا ولی پایداری کمتر
روغن‌های مخلوط تجاری
ترکیب مهندسی‌شده از منابع گیاهی و حیوانی
افزودن آنتی‌اکسیدان‌ها مانند BHT، BHA برای افزایش پایداری
نقش و اهمیت روغن در خوراک طیور
تأمین انرژی: چربی‌ها چگالی انرژی بالایی دارند و می‌توانند جایگزین بخشی از غلات پرکالری مانند ذرت شوند.
جذب بهتر ویتامین‌های محلول در چربی: مانند A، D، E و K.
بهبود بافت و انسجام پلت: باعث کاهش گرد و غبار و افزایش پذیرش خوراک.
افزایش palatability (مطبوع‌سازی خوراک): باعث تحریک اشتها و مصرف خوراک بیشتر در طیور می‌شود.
کاهش حرارت متابولیکی: مناسب در شرایط آب‌وهوایی گرم.
مقدار مصرف روغن در جیره طیور
نوع طیور درصد معمول در جیره
مرغ گوشتی (اوایل دوره) 1–2%
مرغ گوشتی (پایان دوره) 3–5%
مرغ تخم‌گذار 1–2%
مرغ مادر 1–2%
نکته: میزان مصرف وابسته به نوع روغن، کیفیت، شرایط محیطی و ترکیب سایر اجزای جیره است.
ملاحظات کیفیت و ایمنی روغن خوراک طیور
نباید فاسد یا اکسیدشده باشد (پراکسید بالا یا بوی تند نشان‌دهنده فساد است)
عدم آلودگی با فلزات سنگین، سموم قارچی، ترکیبات شیمیایی خطرناک
وجود گواهی بهداشتی، تاریخ تولید، و بارکد مشخص
افزودن آنتی‌اکسیدان برای پایداری بیشتر در انبارداری
مقایسه بین انواع روغن‌ها در جیره طیور
نوع روغن مزایا معایب
گیاهی سالم، غیراشباع، خوش‌خوراک قیمت بالا
حیوانی ارزان، انرژی بالا اشباع بالا، پایداری کمتر
مخلوط تجاری کنترل‌شده، پایدار، ترکیب بهینه‌شده قیمت متوسط، نیاز به تأمین‌کننده معتبر
نتیجه‌گیری
روغن خوراک طیور یک منبع مهم انرژی و بهبوددهنده کیفیت خوراک است که باید با دقت در انتخاب نوع، منبع و میزان مصرف وارد جیره شود. استفاده از روغن مناسب می‌تواند:
سودآوری اقتصادی فارم را افزایش دهد
سلامت پرنده را بهبود دهد
ضریب تبدیل خوراک را کاهش دهد
نوع دیگری از روغن خوراک طیور روغن طیوری یا همان روغن مرغی است که به اختصار توضیحاتی در این خصوص نیز ارائه می دهیم.
روغن طیوری (یا همان روغن مرغی و در مواردی چربی طیور) یکی از محصولات جانبی صنعت طیور است که از چربی‌های زائد بدن مرغ و دیگر پرندگان پرورشی به‌دست می‌آید. در ادامه، توضیحی جامع و دقیق همراه با جزئیات در مورد این نوع روغن ارائه می‌دهم:
تعریف روغن طیوری
روغن طیوری نوعی چربی حیوانی است که معمولاً از ضایعات مرغی مانند پوست، چربی شکمی، دل و جگر، و قطعات غیرمصرفی لاشه در کشتارگاه‌ها استخراج می‌شود. این چربی طی فرآیند حرارت‌دهی و جداسازی مکانیکی استخراج و تصفیه می‌گردد.
فرآیند تولید روغن طیوری
مراحل کلی تولید شامل موارد زیر است:
جمع‌آوری ضایعات طیوری: شامل پوست، چربی، دل و جگر، استخوان و ضایعات.
پختن در دمای بالا (رندرینگ): ضایعات در دمای حدود 110–130 درجه سانتی‌گراد پخته می‌شوند.
جداسازی چربی از مواد جامد و آب: با استفاده از دستگاه‌های سانتریفیوژ یا فشرده‌ساز.
فیلتراسیون و تصفیه: جهت حذف ناخالصی‌ها و بهبود کیفیت روغن.
ذخیره‌سازی یا بسته‌بندی: در مخازن فلزی یا پلاستیکی مناسب برای حمل و نگهداری.
ترکیبات شیمیایی روغن طیوری
اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع: شامل اسید اولئیک (C18:1)، اسید لینولئیک (C18:2)، اسید پالمیتیک (C16:0).
انرژی بالا: به‌دلیل چربی خالص بودن، منبع غنی انرژی است.
ویتامین‌های محلول در چربی: مانند ویتامین A و E (در صورت حفظ در فرآیند تولید).
کاربردهای روغن طیوری
الف) در صنعت دام و طیور:
افزودنی خوراک دام و طیور: برای تأمین انرژی، افزایش رشد و بهبود طعم خوراک.
جایگزین روغن‌های گیاهی یا ماهی در خوراک آبزیان.
ب) در صنایع دیگر:
صنایع صابون‌سازی.
تولید بیودیزل (سوخت زیستی).
کاربردهای صنعتی (روغن‌کاری، روان‌سازها).
مزایای روغن طیوری
قیمت پایین‌تر نسبت به روغن‌های گیاهی یا روغن ماهی.
منبع غنی انرژی برای خوراک دام.
استفاده مجدد از ضایعات کشتارگاهی و کاهش آلودگی زیست‌محیطی.
معایب و محدودیت‌ها
بو و طعم خاص: ممکن است در برخی کاربردها آزاردهنده باشد.
پتانسیل آلودگی میکروبی در صورت نگهداری نادرست.
محدودیت در مصرف انسانی به‌دلیل منشأ ضایعات و نبود استانداردهای بهداشتی بالا.
استاندارد و نگهداری
ذخیره در مخازن دربسته، دور از نور و گرما.
دمای نگهداری بین 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد.
دارای شاخص‌های کنترل کیفیت مانند عدد پراکسید، اسیدیته و شاخص رنگ.
تفاوت با سایر روغن‌ها
ویژگی روغن طیوری روغن نباتی روغن ماهی
منشأ حیوانی (مرغ) گیاهی حیوانی (ماهی)
بوی خاص دارد ندارد دارد
قیمت پایین متوسط بالا
استفاده در انسان محدود یا ممنوع رایج محدود
در ادامه، یک توضیح جامع و تخصصی همراه با جزئیات کامل درباره روغن طیور (که به آن روغن مرغی یا چربی طیور نیز گفته می‌شود) ارائه می‌دهم. این اطلاعات می‌تواند برای دانشجویان دامپزشکی، متخصصین تغذیه دام و طیور، یا حتی فعالان صنایع مرتبط بسیار کاربردی باشد.
در ادامه روغن طیور چیست؟
روغن طیور (Poultry Fat or Poultry Oil) نوعی چربی حیوانی است که از ضایعات چرب طیور (مانند مرغ، بوقلمون، اردک) پس از ذبح در کشتارگاه‌ها و طی فرآیندهای حرارتی و مکانیکی به‌دست می‌آید.
این روغن منبع بسیار غنی از انرژی است و بیشتر در خوراک دام، طیور، و آبزیان استفاده می‌شود. همچنین در برخی صنایع غیرخوراکی نیز کاربرد دارد.
منشأ و مواد اولیه روغن طیور
مواد اولیه برای تولید روغن طیور عبارت‌اند از:
چربی شکمی و زیرپوستی مرغ و سایر طیور
پوست و ضایعات لاشه‌ها
امعاء و احشاء غیرقابل مصرف انسانی (دل، جگر، سنگدان)
بقایای کشتارگاهی (اسکلت، گردن، پر)
فرآیند تولید روغن طیور
مراحل کلی تولید:
جمع‌آوری ضایعات طیور
رندرینگ (Render):
در این مرحله ضایعات حرارت داده می‌شوند (معمولاً 110 تا 140 درجه سانتی‌گراد) تا چربی از بافت جدا شود.
جداسازی فازها:
با استفاده از دستگاه‌های سانتریفیوژ یا پرس، سه فاز جدا می‌شوند:
روغن (چربی مذاب)
آب
پروتئین‌ها و مواد جامد (برای تولید پودر گوشت یا پودر پر)
تصفیه اولیه و فیلتراسیون روغن
ذخیره‌سازی یا بسته‌بندی در مخازن ضد زنگ
ترکیبات شیمیایی روغن طیور
اسیدهای چرب اشباع (SFA): پالمیتیک، استئاریک
اسیدهای چرب غیراشباع (MUFA/PUFA): اولئیک، لینولئیک، لینولنیک
ترکیبات دیگر:
ویتامین‌های محلول در چربی (A, D, E)
کمی کلسترول (به‌دلیل منشأ حیوانی)
تری‌گلیسریدها
مقادیر تقریبی (درصد):
ترکیب درصد حدودی
انرژی متابولیسم‌پذیر 8500–9000 kcal/kg
اسید لینولئیک (C18:2) 18–25%
اسید اولئیک (C18:1) 35–45%
اسید پالمیتیک (C16:0) 20–25%
رطوبت و ناخالصی < 2%
ویژگی‌های فیزیکی و کیفیتی
رنگ: زرد تا قهوه‌ای روشن (بسته به نحوه تولید)
بو: خاص و حیوانی
نقطه ذوب: بین 25 تا 40 درجه سانتی‌گراد
عدد اسیدی (FFA): نشان‌دهنده فساد یا اکسیداسیون روغن
عدد پراکسید: شاخص پایداری در برابر اکسیداسیون
کاربردهای روغن طیور
الف) در خوراک دام و طیور:
منبع انرژی ارزان و غنی برای طیور گوشتی و تخم‌گذار
بهبود قابلیت هضم و جذب ویتامین‌های محلول در چربی
کاهش گرد و غبار کنسانتره‌ها
بهبود طعم و بوی خوراک
ب) در خوراک آبزیان:
جایگزین روغن ماهی در رژیم آبزیان پرورشی (در صورت تصفیه مناسب)
حفظ تعادل انرژی و اسیدهای چرب ضروری
ج) در صنایع غیرخوراکی:
تولید بیودیزل
صابون‌سازی
روغن‌کاری صنعتی و روان‌سازها
سوخت جایگزین در کوره‌ها
نیاز به افزودن آنتی‌اکسیدان‌ها مانند BHT یا BHA برای افزایش ماندگاری
مقایسه بین انواع روغن‌ها در جیره طیور
روغن‌های گیاهی مانند روغن سویا، ذرت و کلزا، از نظر تغذیه‌ای سالم‌تر هستند، زیرا دارای مقدار زیادی اسیدهای چرب غیراشباع (مانند اسید لینولئیک و لینولنیک) می‌باشند. این روغن‌ها باعث بهبود جذب ویتامین‌های محلول در چربی، بهبود کیفیت پوست و پر، و افزایش رشد طیور می‌شوند. با این حال، قیمت نسبتاً بالاتری دارند و در برخی مناطق دسترسی محدودتری دارند.
روغن‌های حیوانی مثل چربی طیور یا چربی گاوی ارزان‌تر هستند و انرژی بالایی دارند. این نوع روغن‌ها اغلب دارای اسیدهای چرب اشباع بیشتری هستند که می‌تواند پایداری حرارتی را در برخی شرایط بهبود بخشد، اما ممکن است بر کیفیت چربی لاشه و عملکرد سیستم گوارشی طیور تأثیر منفی بگذارند. همچنین، این روغن‌ها در صورت نگهداری نادرست مستعد فساد و اکسیداسیون هستند.
روغن‌های مخلوط تجاری (Blend oils) که از ترکیب روغن‌های گیاهی و حیوانی به همراه آنتی‌اکسیدان‌ها تولید می‌شوند، مزایای هر دو گروه را ترکیب کرده‌اند. این نوع روغن‌ها دارای پایداری بهتر، انرژی بالا و قیمت نسبتاً اقتصادی هستند و در شرایط صنعتی و فارم‌های بزرگ استفاده گسترده‌ای دارند. با این حال، کیفیت آن‌ها به برند تولیدکننده و ترکیب دقیق بستگی دارد.
فرایند تولید روغن خوراک طیور
فرآیند تولید روغن خوراک طیور شامل مجموعه‌ای از مراحل مکانیکی و حرارتی است که با هدف استخراج، تصفیه و آماده‌سازی روغن قابل استفاده در خوراک دام و طیور انجام می‌شود. این فرآیند بسته به منشأ روغن (گیاهی یا حیوانی)، کمی متفاوت است، اما در اینجا تمرکز ما بر روغن حیوانی (عمدتاً روغن طیوری) برای مصرف در خوراک طیور است.
مراحل فرآیند تولید روغن خوراک طیور
جمع‌آوری ضایعات خام
ضایعات طیوری مانند چربی شکمی، پوست، امعاء و احشاء، گردن، پر و باقی‌مانده لاشه طیور پس از ذبح جمع‌آوری می‌شوند.
این مواد باید تازه باشند تا از فساد میکروبی جلوگیری شود.
خرد کردن (Grinding)
ضایعات در دستگاه‌های خردکن صنعتی (Shredder or Crusher) به ذرات کوچک‌تری تبدیل می‌شوند تا فرآیند پخت بهتر انجام شود.
پختن (Rendering)
در رندرر یا دیگ‌های تحت فشار، مواد خردشده در دمای 110 تا 140 درجه سانتی‌گراد به مدت 30 تا 90 دقیقه پخته می‌شوند.
این حرارت باعث شکستن سلول‌های چربی و آزاد شدن روغن می‌شود.
جداسازی فازها (Pressing & Centrifugation)
پس از پخت، ماده پخته‌شده به سه بخش تقسیم می‌شود:
چربی مذاب (روغن)
پروتئین و جامدات (برای پودر گوشت)
آب
جداسازی توسط دستگاه‌های سانتریفیوژ یا پرس‌های مکانیکی انجام می‌شود.
فیلتراسیون اولیه روغن
روغن به دست‌آمده از مرحله قبل، از فیلترهایی عبور داده می‌شود تا ناخالصی‌های جامد ریز و لجن‌ها جدا شوند.
تصفیه ثانویه (در صورت نیاز)
در صورت استفاده در خوراک‌های خاص یا صادرات، ممکن است روغن وارد مراحل تصفیه بیشتری شود:
حذف اسیدهای چرب آزاد (FFA)
کاهش عدد پراکسید
بی‌بو کردن (Deodorization)
افزودن آنتی‌اکسیدان (اختیاری ولی توصیه‌شده)
برای جلوگیری از فساد و اکسیداسیون در طول انبارداری، آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند BHT، BHA یا توکوفرول افزوده می‌شود.
ذخیره‌سازی و بسته‌بندی
روغن آماده در مخازن استیل یا تانکرهای ضدزنگ ذخیره می‌شود.
باید دور از نور، حرارت و رطوبت نگهداری شود.
نکات بهداشتی مهم در فرآیند تولید
استفاده از مواد اولیه تازه و بدون فساد.
رعایت کامل اصول HACCP و GMP در کارخانه تولید روغن.
ضد عفونی کردن تجهیزات به‌صورت منظم.
پایش کیفی منظم برای کنترل پارامترهایی مانند عدد اسیدی، پراکسید، رطوبت و ناخالصی.
انواع بسته‌بندی حلب 17 و گالن برای روغن خوراک طیور
انواع بسته‌بندی روغن خوراک طیور به‌ویژه در صنایع تولید خوراک دام و طیور یا بازار صادراتی، از نظر وزن، جنس ظرف، نحوه حمل و نگهداری دارای تنوع مشخصی است. رایج‌ترین بسته‌بندی‌ها برای روغن خوراک طیور عبارت‌اند از:
بسته‌بندی حلب 17 کیلویی
مشخصات کلی:
جنس: فلزی (گالوانیزه یا فولادی با پوشش مقاوم)
ظرفیت وزنی: حدود 17 تا 18 کیلوگرم روغن (بسته به چگالی روغن)
شکل: مکعب مستطیل با دسته فلزی یا پلاستیکی
درب: پیچی یا درپوش پلمب‌شونده (با قابلیت مهر و موم)
مزایا:
مناسب برای مزارع کوچک یا فروشگاه‌های توزیع خوراک
محافظت نسبتاً خوب در برابر نور و آلودگی
قابلیت انبارش آسان روی هم
معایب:
وزن سنگین برای حمل دستی
احتمال زنگ‌زدگی در شرایط مرطوب
گالن پلاستیکی (10 تا 25 لیتری)
مشخصات کلی:
جنس: پلی‌اتیلن سنگین (HDPE) یا پلی‌پروپیلن مقاوم در برابر روغن
ظرفیت: رایج‌ترین حجم‌ها 10، 18، 20 و 25 لیتر
رنگ: سفید، زرد، آبی یا مشکی (معمولاً مات برای جلوگیری از نور)
درب: پیچی با واشر آب‌بندی، بعضاً همراه با پلمب حرارتی یا چسبی
مزایا:
سبک‌تر و راحت‌تر برای جابه‌جایی
مقاومت بالا در برابر خوردگی و رطوبت
مناسب برای حمل و نقل بین شهری یا صادرات
معایب:
نفوذپذیری نسبی نسبت به نور و اکسیژن (در صورت نبود آنتی‌اکسیدان، ممکن است روغن اکسید شود)
نیاز به تهویه مناسب در انبار برای جلوگیری از افزایش دما
بشکه‌های 200 لیتری یا تانکر فله‌ای (برای مصرف عمده)
موارد مصرف انبوه در کارخانه‌ها و فارم‌های بزرگ، از:
بشکه‌های فلزی یا پلاستیکی 200 لیتری
تانکرهای 1،000 لیتری IBC
یا تانکرهای فله‌ای حمل روغن استفاده می‌شود.
نتیجه‌گیری:
نوع بسته‌بندی ظرفیت جنس کاربرد
حلب 17 کیلویی 17–18 کیلو فلزی توزیع جزئی، مصارف محدود
گالن پلاستیکی 10 تا 25 لیتر پلاستیکی توزیع شهری، مزرعه‌ها
بشکه / تانکر 200 تا 1000 لیتر فلزی/پلاستیکی مصرف صنعتی، کارخانه‌ای
برای بسته‌بندی روغن خوراک طیور، بسته به نوع مصرف و حجم مورد نیاز، از حلب‌های 17 کیلویی فلزی و گالن‌های پلاستیکی 10 تا 25 لیتری استفاده می‌شود. حلب‌ها مناسب مصارف محدود و شرایطی هستند که محافظت بالا از روغن نیاز است، در حالی‌که گالن‌ها سبک‌تر، ارزان‌تر و مناسب حمل‌ونقل آسان‌تر می‌باشند. در مصارف صنعتی نیز از بشکه‌های 200 لیتری یا تانکرهای فله‌ای استفاده می‌شود. انتخاب نوع بسته‌بندی باید بر اساس دوام، سهولت حمل، حجم مصرف و شرایط نگهداری صورت گیرد.
2 پاسخ
بسیار جامع
عالی و کاربردی